37. De 8 u race te zolder 23 september 2011

Voordat we klaar waren voor de 8 u race , hebben we nog veel watertjes moeten doorzwemmen.....en vooral moeten we nog veel mensen bedanken die ons geholpen hebben, om bobo terug startklaar te maken zo snel , en ook degene die hebben meegereden
cronicteam voor hun vele stukken die ze te leen hebben gegeven,

pol zelfs om zijne moto naar thuis te brengen en te zeggen draai het er ma af wa ge nodig hebt

skippy ook voor nog eens naar huis te rijden om wat te gaan halen

skippy en arnaud om mee te rijden

jef natuurlijk ook voor mee te rijden hé

nicky de mecanieker

nicky en katrien voor het pitbordwerk

pé voor het herstellend kuipwerk

tamara voor de extra hulp en ondersteuning

martijn voor dat extra duwtje in de rug van arnaud :-)

ern last bud not least benny omdat hij het toch heeft laten doorgaaan

Ze hebben zelfs nog tot in de laatste uurtjes in de pitbox gesleuteld, en ik geloof zelfs dat ze juist het laatste vastgedraaid hadden toen ze de boxen kwamen sluiten.
Benny was donderdagavond ook nog eventjes komen meekijken, maar het is toch erg als je dit allemaal ziet en er zo lang naar uitgekeken hebt en niet kunt meedoen. Onze bobo daarentegen die straalde weer.

De startpositie werd bepaald door de stand in het klassement en voor racingteam t smoske zou dat op de 10 de plaats zijn.  Arnaud zou als eerste vertrekken , het weer was nog maar aan de druilerige kant en net voor de start zei Jef dat de banden nog niet ontvet waren , vergeten door de hektische toestanden van de dag voordien. Een voor één vertrokken ze voor de 2 opwarm ronde en dan zou het van start gaan. We zagen dat sommige al begonnen te slippen bij het vertrek en opeens hoorde we roepen , ja der is iemand gevallen .....en ja dat waren wij. Arnaud kwam met de moto afgelopen , hier werd er geduwd daar werd er gelopen , de pitbox binnen , gesleuteld want blijkbaar was er iets met het voetje krom . Na enige tijd kon Arnaud weer vertrekken. Van plaats waren we snel gedaald , we stonden nu 53 ste met 4 ronden achterstand . Maar de piloten waren goed , bobo was ok, en we hadden 8 u om omhoog te klimmen. Na enige tijd zagen we ons al stijgen naar 43 ste

Het tanken verliep vlotjes, onze Pé heeft weer prima werk geleverd

Benny had het wat moeilijk om in zijn rolstoeltje te blijven zitten, soms liep hij er op krukken en het was wel zwaarder dan we eerst hadden gedacht , dus ben ik hem smiddags een paar uurkes bij mijn ma in bed gaan duwen zodat hij toch nog wat rust zou hebben en hij zeker de aankomst zou meemaken.

Ook de bandenwissel is vlot verlopen

En met den tijd stegen we en stegen we :-)

uiteindelijk zijn we 9 ste geworden

, waar we zeer blij om waren als je ziet hoeveel dat we hebben ingehaald. Het was weer een geweldige dag en die dag heeft Benny geeindigd met iets anders dan met zijn melk met extra calcium.....maar het heeft hem niet gelaten.

We hadden ons ook nog ingeschreven voor de extra race op 9 oktober waar de -600 aan mocht meedoen, maar dat hebben we maar doorverkocht aan het cronicteam, daar benny nog herstelend was en nu het raceseizoen normaal gezien was afgelopen , wilden we bobo ook nog op eigen krachten laten recupereren .........of krijgt hij een broertje bij ?

Na elke race verloten ze nog altijd een helm onder de piloten , en ja , soms moet ne mens eens wa geluk hebben :-)

 De 9 de oktober zouden we niet meeracen, maar aanwezig zullen we zeker zijn, en dan  is er nog de racefuif in de versus , ja zoiets kunnen we ook niet links laten liggen . Daarvan volgt nog een klein verslagje :-)

ps : bobo zijn nieuw record staat op 1.48 dankzij skippy en arnaud :-)

36. de training van 12 september 2011: de highsider

Ja , zo als jullie kunnen zien is er een tijd niets meer gepost na de 12 de september. Hoe dat allemaal gekomen is zal ik hier eens vlug uit de doeken doen :

Dus de 12 de , zo blij als ne gek dat we onze bobo nog konden gaan testen voor de laatste race, we zouden hem testen op vermogen , met zijn nieuw hartje , maar ook zorgen dat het geluid minder was met onze nieuwe dam uitlaat. En dan zouden we ze eens ogen laten opentrekken wat onze bobo allemaal kon presteren :-)

De eerste sessies merkte Benny dat  bobo zijn nieuw hartje super was , het klonk goe , het bolde goe ....wa wilt ne mens nog meer ......ah ja het geluid?
Nog voor dat we er erg in hadden dat we ook het geluid gingen testen was het verdict al gevallen .....zwarte vlag , een gevloek en getier....hoe was dit nu in hemelsnaam mogelijk? Zou al het werk en nachteloze slapen voor niets zijn geweest?
Ah nee , we hadden nog een extra dempertje liggen dat die van DAM ons had meegegeven en dan hadden we van onze maten van cronicteam ook nog wat explosafe

gekregen om in de luchthappers te steken......maar helaas waren we dat vergeten thuis. Ook hier maakten we er niet direct een probleem van , ik zou gewoon snel naar huis gaan dat halen.....en dat snel heb ik naderhand ook geweten toen de postbode kwam met een brief met dat favoriete logo

Maar niet getreurd , bobo was namiddag klaar om zijn geluid te testen en deze keer kon er niets meer mis gaan .
In de laatste sessie zou Benny bobo nog eens vol gas langs de beruchte meetpalen loodsen en dan zouden we de grafiek van het geluid gaan opvragen. Je zag het haast niet , want heb zelf een paar keer met mijn handen in de lucht staan te draaien al denkende : regent het nu of regent het niet.
En dan zie je plots de rode vlag....één voor één komen ze binnen , maar gene Benny en bobo, je probeert nog te denken , nee da is nie . Maar als er plots niemand meer binnenkomt en je ziet dat de ziekenwagen is vertrokken en de takeldienst dan weet je het gewoon : ze zijn erbij , je kan dan alleen nog maar hopen dat het voor beide meevalt. Ik stond net op het punt om naar de ziekenboeg te gaan toen ik de takelwagen zag binnenkomen, k dacht allee dan daar maar eerst naartoe , daar zullen ze wel nieuws weten. Steven van motorsportschool stelde me direct gerust want Benny had gezegd dat ik me geen zorgen moest maken hij had alleen beetje pijn aan zijn heup. Bobo daarentegen kon ik al eens goed opserveren, hij hing daar zo maar wat gebrekkig op diene takelwagen :

• voorvork krom
• kroonplaten krom
• t stuk krom
• laptimer foetsie
• kilometriek afgebroken
• voetsteunen krom
• kuipen zwaar beschadigd , sommige delen niet meer te vinden
• carbon dekselbeschermers hadden hun werk goed gedaan , want der moesten nieuwe opkomen
• rolletjes voor steunen krom
• bluts in tank
• kuipje stuk
• sleutel stond 90 graden geplooid

Alleen de nieuwe uitlaat was geen schrammetje op, wat wil zeggen dat Benny toch een beetje naar Nicky, de mecanieker, heeft geluisterd want die zei nog voordat we vertrokken: als ge valt , nie op den uitlaat hé :-)
Als er een spoedopname voor motos bestond had ik bobo direct naar daar laten brengen, want hij leek triestig, maar ik beloofde hem dat hij zoals nieuw zou worden :-)
Aan de ziekenboeg aangekomen hadden ze Benny juist binnengebracht en waren ze met de eerste onderzoeken bezig. Het contrast tussen de 2 slachtoffers was groot, hoe stil en zielig onze bobo er bijlag , zo druk en luidruchtig was Benny het aan t uitleggen : laat mij pak eens zien , is er iets aan de helm,en mijn botten,  hoe ist met de moto???Het verplegend personeel kon zijn bloeddruk zelfs niet gemeten krijgen omdat hij niet zweeg. Hij had dus een highsider gemaakt aan de rechtse knick van de kanaalbocht.Op het eerste zicht viel het mee maar ze raden ons toch aan om naar de spoed te rijden en daar fotos van zijn heup laten te maken.
Maar Benny zou Benny niet zijn als hij eerst niet eens naar bobo ging zien, we hebben bobo met man en macht op de aanhanger gesleurd , getrokken, geduwd , want hij werkte helemaal niet meer mee .....Benny daarentegen heeft zich ook moeten neerzetten want zijn heup bleef hem parten spelen. De aanhanger hadden we aan de otobar gezet waar nicky hem zou komen ophalen en ik heb Benny in de auto gezet om naar spoed te rijden , maar van alle stresstoestanden gooide ik de deur al dicht voordat hij er helemaal inzat......maarja een blauw plekske op den arm zou het nu ook niet maken.
De diagnose in het ziekenhuis was niet zo goed, bekken op 3 plaatsen gebroken , het zou 14 dagen ziekenhuis worden en dan mocht hij op 2 wielen rijden ....wel een rolstoel hé en naderhand krukken;
De eerste dagen mocht hij niets anders dan liggen dat is niet simpel dan , en begin zo zijn haren maar eens te wassen , wat een geweldige uitvinding is droogshampoo dan......en wij maar zeggen dat hij grijs was geworden op een paar dagen

juist na een paar dagen waren ons t shirts en andere spullen gearriveerd die we zeker voor de 8 u race nodig zouden hebben, nu was het nog afwachten, maar allee Benny heeft ze toch al in de kliniek aangehad

Terwijl Benny de eerste week in de kliniek terug op krachten kwam hadden we bobo ook maar laten rusten , maar we begonnen toch stilaan te denken , hoe moet het nu de 23 ste september gaan , voor de 8 u race in Zolder. Benny zou zo wie zo niet kunnen meerijden , maar onze bobo konden we dit niet aandoen. We hadden al wat stukken besteld , maar de tijd begon te dringen en niet alles zou op tijd leverbaar zijn . Maar hoe dit alles is gegaan lezen jullie op punt 37. de 8 u race