Aangekomen op croix waren ma en pa cronic al aanwezig , even nog wat verplaatst en mobi en de aanhanger geparkeerd, ondertussen gezellig wat gedronken , tent opgeslagen en alles klaar gezet om maandag 3 trainingen en 3 quali s te kunnen rijden.
Het weer viel mee en de trainigen waren goed verlopen.Nicky zijn slider was al goed afgesleten
We misten wel ons Katje in Croix, maar deze voorbeeldige student wilde haar lessen niet missen.
De 1ste quali reed Nicky en zowel hij als wij waren tevreden
.JPG)
De 2 de quali ging onze "geile beitel " fred rijden.
Zelfs de honden van cronic bekeken dit spectakel.
Opeens rode vlag, ja je ziet dan iedereen doorkomen behalve onze Fred, je denkt dan in uw eigen , t zal wel meevallen. Van alle kanten hoorde ik Fred is gevallen...ja dat vermoedde ik natuurlijk ook, maar echte info is er niet direct.
Nicky kwam aangelopen en zei : Fred is gevallen ( ok da wist ik al), ze zijn hem nog aan het onderzoeken, want hij praat ernaast ( da is nu info se, maar dat ernaast praten is toch normaal of niet???)
Plots stopt de ziekenwagen bij ons
Ik denk daar ze brengen onze Fred tot hier...Benny liep er al onmiddellijk naar toe. De deuren gaan open ...en wat halen ze eruit......niet onze fred
maar eerst onze gekwetste bobo
Met man en macht word er gesleuteld , gevloekt , gesleuteld want Benny ging de 3 de quali rijden en bobo moest tegen dan opgefikst zijn.
Ondertussen waren ze komen zeggen dat we onze Fred zijn kleren moesten klaarleggen om naar het ziekenhuis te gaan en opa zijn Frans was het beste dus die ging mee om onze Fred zijn handje vast te houden ;
Het resultaat weten we nu ook ondertussen
En wat is de les voor Fred hieruit: We bidden ervoor of erna , niet tijdens de race
Door al die heisa en dat lange wachten en wachten en wachten was ik mijn kluts verloren
Rond 22 u is Benny dan met pa cronic eindelijk naar het ziekenhuis kunnen rijden om onze Fred en pa op te halen.
We moesten die nacht onze Fred wel in de gaten houden en hij mocht niet rijden zijn neksteun aanhouden en rustig zijn. ( Dat rustig zijn zou een hele opgave zijn )
Dinsdagmorgen was het dan zover. race 2 met 2 rijders . Benny zou vertrekken.
.JPG)
Na een tijdje lagen we op de 8ste plaats en het ging uitstekend
Hier en daar een schuiver( niet van ons)
Tot hij plots op zijn gemakje de pits binnen kwam...........wat was er loos ......we wisten van niks .....het was echt raar , want hij kwam binnen en reed weer terug weg.
We zaten met een hoop
Naderhand zijn we te weten gekomen dat ook hij zijn kluts kwijt was
of beter gezegd hij was even de kluts kwijt met het schakelen en dacht dat er iets aan het blok scheelde.
Soms als hij voorbijreed dacht ik dat ik hem hoorde vloeken in zijn helm. Moest ik er een album van uitbrengen dan zou ik wel een gepaste naam weten
De wissel met Nicky verliep ook vlotjes en het tanken deed onze Fred dan weer supergoe
Onze Nicky ging er onmiddellijk goed tegenaan
Fred moedigde hem aan
Benny ging her en der uitleggen over zijne flater
Terwijl Nicky reed
en verder reed
Benny moest ook zijn rust wat nemen want hij zou nog moeten overnemen van Nicky n het laatste stuk uitrijden.
Toen Benny overgenomen had en aan het laatste stuk moest beginnen kon nicky nog een klapke doen met Cronic , die goed in de stand lagen
Opeens keek iedereen wat verwonderd.....Benny kwam de pits ingereden....wat nen deja vu voor ons.....was hij weer de kluts kwijt????
Met gierende banden en op achterwiel reed hij de pits uit....neen dit was gene flater, dat kon je zo merken..... hij had ingehaald onder geel en daarom moest hij een stop en go maken. Zo waren we een paar plaatsen achteruit gegaan want we waren al terug op 9 geraakt en nu naar 12
Opeens hoorde ik Nicky roepen : Benny is gevallen , Benny is gevallen , Sta op , Rij door Rij door.......en alsof Benny hem hoorde deed hij juist wat Nicky zei....
Moest ik toen van hun ne scan laten maken dan zou je zeggen ...da is telepathie
Uiteindelijk zijn we 11 de geworden. Tevreden???? Ik weet het niet ...ach ja ...maar der had meer ingezeten.
Ons kapot ruitje heeft hij nog kunnen gebruiken
Na de race werd er nog wa gedronken
De ene al wa meer dan de andere
Dan waren ze uitgeteld en moesten nog wat rusten
Nog een afsluitfotoke om naar katje te sturen met de tekst : we missen je , en de dag was voorbij
Nicky en Fred zijn s avonds nog vertrokken .Wij s anderdaags op het gemakske en in alle rust. Dan sta je plots in de file , en welke camion wil ons daar nog voorbijsteken , ge geloofd het niet . Dan is onze Fred al terug in Bree , toch moet diene camion van zijne pa ons passeren
En nu op naar misano trainen
